กุศโลบายอันหนึ่งที่หลวงปู่นำมาสั่งสอนลูกศิษย์ นั่นก็คือให้ฉลาดในการทำบุญทำทาน

ท่านไม่เคยสอนให้ทำทานชนิดไม่ประมาณกำลังฐานะ หรือทำทานโดยไม่ใช้ปัญญา

ที่ สำคัญ ท่านสอนให้รู้จักทำบุญทำทานกับเรื่องใกล้ตัวซึ่งนอกจากจะไม่ต้องเสียเงิน เสียทองแล้ว ยังเป็นการละกิเลสให้บรรเทาเบาบางลงอีกด้วย เป็นต้นว่า อภัยทานแก่ผู้ล่วงเกิน และการให้โอกาสแก่ผู้อื่น 

ทีนี้ เราจะเอาแนวคำสอนหลวงปู่มาปรับใช้อย่างไรได้บ้างล่ะ เพื่อจะไม่ให้คำสอนของหลวงปู่เป็นหมัน

ผม ขออนุญาตยกตัวอย่าง แล้วรอเพื่อน ๆ สมาชิกเข้ามาต่อยอดให้กันและกัน เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจพวกเรากันเองในการทำทานที่กว้างขวางแต่ใกล้ตัวเรา เหลือเกิน

๑. การเขยิบถอยเพื่อให้โอกาสคนที่มาใหม่ได้มีโอกาสใกล้ชิดครูบาอาจารย์

๒. การเขยิบหลบให้คนเดินผ่านไปก่อน กรณีเดินสวนกันในช่องทางแคบ ๆ

๓. การชะลอหรือหยุดรถเพื่อให้โอกาสรถในซอยออกมาก่อน

๔. การให้โอกาสรถเบียดแซงขึ้นหน้า (ซึ่งเป็นไปได้ว่าเขาอาจมีความจำเป็นเร่งด่วน) หรือไม่ก็ต้องตามด้วยอภัยทาน 

๕. การเสียสละอาหารชิ้นที่ประณีตให้กับคนอื่น แล้วพอใจกับอาหารส่วนที่เหลือที่ประณีตน้อยกว่า

๖. การให้ธรรมทานและวิทยาทานแก่คนอื่น

๗. อื่น ๆ อีกมากมายที่ไม่ต้องใช้เงิน แต่อาศัยความเสียสละ ซึ่งรอเพื่อน ๆ มาบอกเล่าครับ